woensdag 31 juli 2013

31 juli: door de Hautes Languedoc

We verlaten het epische keteldal Cirque de Navacelles en houden onszelf voor hier ooit nog terug te komen - en liever vroeg dan laat... Zooo mooi ...

La Couvertoirade
La Couvertoirade
De rit vandaag loopt over kleine wegen door de Hautes Languedoc; een traditionele wijnstreek die bekend staat om de hoge kwaliteit van de geestrijke producten die de Aarde hier voortbrengt. Na het verlaten van Navacelles tanken mens en machine in Le Caylar enkele tientallen kilometers verderop, waarna we halt houden in La Couvertoirade.

La Couvertoirade is een origineel bewaard Tempeliersdorp uit de 12de eeuw. Het staat gecatalogeerd als een van de mooiste dorpjes van Frankrijk. Bij het binnen wandelen van La Couvertoirade blijkt onmiddellijk waarom: het hele dorp is authentiek bewaard gebleven. Dat levert een mooi beeld op van hoe het leven er een kleine duizend jaren geleden uitzag. Keerzijde is dat het klassieke dorpje tot een dermate grote toeristische trekpleister is uitgegroeid dat haast alle authentieke huisjes tot stenen kraampjes van hebbedingetjes allerhande verworden zijn - de tol van de toeristische populariteit...


prachtige groene glooiende landschappen van de Hautes Languedoc












Na La Couvertoirade gaat het langs talloze kleine kronkelwegen door de Hautes Languedoc. De ene keer vinden we kilometers lang verfrissing in de donkere smalle bossen van de Languedoc en de andere keer doorkruisen we de open groene glooiende vlaktes van deze mooie wijnstreek. De zon heeft vrij spel in de open vlakte en de hitte is slopend. Gelukkig is dit een eerder korte rit en na 170 km arriveren we in Rouairoux in het prachtige Le Repos de le Gare - een voormalig stationnetje omgebouwd tot een prachtige Bed & Breakfast door de Vlamingen Carinne en Johan.



Mooi cruisin' door de Languedoc
De ontvangst is hartelijk, het avondeten heerlijk en de Bed & Breakfast een pareltje. We verbroederen 's avonds met andere Vlaamse gasten: Jos en Sabine en hun kinderen Tom en Bob. Zo sluiten we een alweer super-geslaagde dag af en maken we ons op voor een bijzondere rit morgen die ons via tal van historische plaatsen in het Land van de Katharen tot op de Frans-Spaanse grens moet leiden.

de sfeer is super relaxed in het voormalige stationnetje van Lacabadere



Koeien hebben voorrang in de kleine boerendorpjes in de Languedoc


Enkele sfeerbeelden





























30 juli: langs de Tarn - op naar Cirque de Navacelles

Vandaag belooft een van de allermooiste ritten te worden. Tenminste dat was de verwachting. En die is ten volle ingelost ...

Zicht over de Tarn vanaf het Point Sublime

Vanuit het lieflijke Ispagnac vertrekken we langs de Tarn die gedurende een groot deel van de dag onze 'leidraad' zal zijn. De omgeving is prachtig en het motorrijden een feest: aan de ene zijde kabbelt de Tarn vredig kronkelend terwijl aan onze andere zijde hoge uitgesleten rotsen imponerend en overweldigend ons flankeren. Bijwijlen steken de rotsen uit over de weg en her en der rij je letterlijk door een "natuurlijke tunnel" de rotsen door.

Het kleurenpallet is divers en geschakeerd: de rotsen zijn welig groen begroeid en etaleren zelf een kleurenschakering van grijs tot okergeel, bijwijlen tegen het oranje af. Zwiepend langs de Tarn met de steeds wisselende lichtinval van een alweer alomtegenwoordig zonnetje levert het geweldige beelden en beklijvende indrukken op. Man, man, man ... Wat is het hier M.O.O.I.





We passeren het Chateau de La Caze en de majesteuze Cirque de Baume. Vervolgens verlaten we heel even de Tarn voor een steile klim naar het Point Sublime van waar je een fantastisch overzicht hebt over dit overweldigend natuurfenomeen. Het levert beelden op waar we in volle bewondering even stil van worden.





De volgende keer als we de bedding van de Tarn verlaten, is het om de grotten van Dargilan op te zoeken. Een afdaling in de grotten levert ons de nodige afkoeling: het is er 10 graden.





Verderop worden we opnieuw geconfronteerd met de bijwijlen erbarmelijke staat van de Franse wegen. Door werken met alwéér veel grind en gruis op de weg zijn we genoodzaakt een geplande lus in te ruilen voor de 'klassieke' kronkelweg D48 richting Le Vigan. En dat is absoluut geen straf; de weg kronkelt in 1.001 bochten over de col de Minier, de col de la Broue en de col de la Sabliere. Verder Zuidwaarts richting onze eindbestemming sturen we nog de fantastische Gorges de la Vis door.






















Als je tot slot overtuigd raakt dat de betovering onmogelijk nog overtroffen kan worden, duik je het epische keteldal Cirque de Navacelles in. We logeren onderaan in dit wonder der natuur. Tot veel meer dan een terrasje en een korte wandeling tot de watervalletjes zijn we niet meer in staat. Maar dat hoeft ook niet; hier kan je intens genieten door in stilte om je heen te kijken.


Het epische keteldak Cirque de Navacelles






Enkele sfeerneelden