zaterdag 31 mei 2014

30.05.2014 - Pisa


Nadat de moto’s werden afgeleverd bij motomove.nl vliegen wij vrijdagmorgen vanuit Charleroi naar Pisa. De moto’s staan bij leven en welzijn ’s anderendaags bij het krieken van de dag voor het hotel.

Het scenario van een hilarische checkin: met schoenen, broeksriem en handbagage in de armen op sokken hollend langs de gates in Charleroi Airport,  fluks over een muurtje heen klauterend om bij Gate 17 door de hostess verwelkomd te worden met "You must be Mister Paoli andere Mister Qwinti;  hurry hurry The plane is waiting for the two of you. .."
Pppffffff ... That’s what they call "in the nick of time".

Klokslag 12 u. ’s middags landen we in Pisa. Na de checkin in het B&B Hotel spoort Willy richting Pistoia. Ik wandel de oude binnenstad in en kuier er een ganse zonnige namiddag rond langs gezellige terrasjes, mooie pleintjes en door kleine smalle steegjes.

Pisa staat wereldwijd bekend om z’n befaamde Toren. Het is voor deze oude stad aan de monding van de Arno rivier tegelijk een zegen en een vloek. Een zegen omdat dankzij de associatie met de Toren heel de wereld Pisa ’kent’. Een vloek omdat 99% van de bezoekers niet verder kijkt dan de Toren scheef is en zo het hart en de ziel van de stad mist. En onbekend maakt nu eenmaal onbemind ...

Pisa is best leuk als je oog hebt voor de oude binnenstad die doormidden wordt gekliefd door de Arno. Deze gezellige universiteitsstad bruist en je kan er gezapig enkele uurtjes kuieren. De lentezon is van de partij en met de start van het weekend gaat het er relax aan toe. Een natje en een ijsje af en toe en in een mum van tijd ligt Belgiƫ een eeuwigheid van hier. Monumentale gebouwen langs de vele pleintjes en de smalle steegjes ertussen wisselen mekaar in een warrig maar levendig en authentiek geheel af. Toeristen zie je nauwelijks tot je even langs de onvermijdelijke Plaza del Miracoli passeert en onder en rond de wereldvermaarde Toren de waan van het massatoerisme toeslaat: vele honderden mensen van tientallen nationaliteiten op een kluit bijeen waarbij de ene helft poseert en de andere fotografeert; een schier eindeloze rij kraampjes met souvenir-prullaria en op elke hoek een tros zwarte medemensen met alle Rolexen, zonnebrillen en broeksriemen van de wereld in een of andere superaanbieding ... Nee, dank u. Hier passen we liever voor.

Wie ooit Pisa aandoet en geen (halve) dag tijd heeft om er rond te kuieren, kiest best niet zoals de rest van de wereld voor de populaire schuine Toren. Opteer liever voor bijvoorbeeld de Orto botanico,  ’s werelds oudste botanische tuin. Opgericht medio 16de eeuw situeert deze oase van eeuwenoude groene rust zich in het hartje van de binnenstad, op luttele honderden meters van de Toren-gekte.  Hier hoor je plots geen spatje meer van het drukke verkeer of de nog drukkere Italianen. Enkel de vele vogels breken de beklijven stilte. Ik slenterde in absolute relax-modus door dit prachtige park en op een bankje schreef ik er het grootste deel van deze blok terwijl de warme lentezon tussen de grillige takken van eeuwenoude bomen mee las. Zo fijn ...

Een stresserende morgen, een heerlijk ontspannen namiddag. Op naar morgen, reikhalzend uitkijkend naar de komst van onze bikes ...



Selfie bij de Arno


Orto botanico

Plaza Dante

The best icecream in the word ... njammie

Gezellige straatjes in de binnenstad

De onvermijdelijke Toren

Orto botanico

Orto botanico

Kinderen spelen in de binnenstad

Een gevel vol Kunst


Deze spitsbroeders kwamen ook naar de Toren