Op pad met de Koning ...

Onze eerste dag in El Gastor staat in het teken van de Caminito del Rey, een van de meest recente topattracties in Andalusië. El Caminito del Rey betekent zoveel als "het pad van de Koning". Oorspronkelijk gebouwd bij het prille begin van de 20ste eeuw stond het tegen de bergwand aangebouwde pad in het teken van een functionele verbinding tussen twee fabrieken aan de beide uiteinden van El Chorro kloof. Nadat Koning Alfonso XIII in 1920 het hele traject afwandelde, kreeg het vervaarlijke pad prompt zijn naam: El Caminito del Rey.

Het pad raakte in verval en werd na meerdere dodelijke ongevallen in 2000 voor het publiek gesloten. Omdat het nét daarom als 's werelds meest gevaarlijke pad geboekstaafd stond, trok het roekeloze avonturiers en adrenalinejunkies van alle mogelijke pluimage aan. Tot de Spaande autoriteiten van de nood een deugd maakten en door een totaalinvestering van meer dan 5 miljoen euro het pad aan een complete make-over onderwierpen. Van verboden terrein werd het in een omslag de meest recente topattractie bij uitstek. Naar aanleiding van de opening in 2015 nam Lonely Planet de Caminito op als een van de absolute to do's wereldwijd.

Twee jaren is de vernieuwde en volkomen veilige Caminito del Rey inmiddels voor het publiek toegankelijk. En toeristen vanuit alle uithoeken van de wereld hebben hun weg gevonden naar het pad door de Desfiladero de los Gaitanes (kloof) tussen Ardales en El Chorro. Tickets zijn standaard voor maanden compleet uitverkocht.

Dat neemt niet weg dat je zoals wij ook zonder tickets je kans kan wagen. Je bent niet zeker of je na de verplaatsing naar Ardales en een fikse wandeling door een lange donkere tunnel succes hebt aan de ticket office. Wij kenden alleszins geen problemen om ons vanochtend onmiddellijke toegang te verschaffen tot Caminito.

Het originele pad loopt onderlangs

Eens op pad raak je gaandeweg meer en meer gevat door tegenstrijdige gevoelens. Enerzijds is er de imponerende charme van de diepe kloof en een minstens even zo diep ontzag voor bedenkers, makers en gebruikers van het tegen de bergwand geconstrueerde pad; met name de oorspronkelijke constructie, over meerdere delen van het traject onder het nieuwe pad zichtbaar, spreekt enorm tot de verbeelding. Anderzijds is er de onvermijdelijke drukte die een toeristische hype met zich meebrengt. Wandelen over de Caminito del Rey is schuifelen op het tempo van de selfiesticks; er wordt meer geposeerd dan gestapt en alles is strikt geregisseerd, de obligate helm inclusief. We keken uit naar de Caminito del Rey en we zijn blij dat we het hele traject hebben afgelegd. De natuur is er prachtig en voor wie verder dan z'n selfie kijken wil, is er beklijvend erfgoed. Maar een wandelpad kan je Caminito haast niet meer noemen; het is meer een attractie om de attractie geworden.

Ronda

Van de wandelschoenen in de El Chorro kloof trekken we de motorlaarzen weer aan en zetten koers naar Ronda. In zekere zin wel gekozen want naar beleving sterk parallel: de Puento Nuevo in Ronda is een prachtig bouwwerk in een erg mooie omgeving. En Ronda is in z'n authentieke vorm en voorkomen de gezellige Andalusische stad die in en om dat monument thuishoort. Maar ook hier wriemelen toeristen als bezige mieren op en over de Puente Nuevo heen; de selfiestick als navelstreng... Vanop een wat perifeer terras valt nog wat sfeer te snuiven en rust te vinden onder de heerlijke herfstzon. Het maakt van Ronda uiteindelijk het charmante rustpunt dat we zochten.









Terug naar El Gastor gaat het met een wijde boog doorheen de Sierra de Nuevas. We doen het smurfendorp Juzcar aan. Al valt daar niks te beleven. Niet omdat Juzcar niet bekend of vermeld zou zijn in toeristische publicaties allerhande; wél omdat men er in het smurfendorp vanuit gaat dat blauwe gevels volstaan als toeristische meerwaarde. Nee, de mens die de stadsmarketing voor Juzcar heeft bedacht, is voorzeker geen grote wijze smurf.
Geen nood, het leukste aan Juzcar is de weg erheen en vervolgens de weg er weer van weg: nagelnieuw asfalt over smalle slingerwegen door de Sierra de Nuevas; daar worden motorrijders doorgaans erg blij om.