inktzwarte onweerswolken kleuren alle weervoorspellingen voor namiddag. en dus besluiten we de donderslagen voor te blijven en vroeg te vertrekken. we rijden vandaag de franse pyreneeëncols in die we vooral kennen van de vele heroïsche passages van de tourkaravaan.
vanuit biescas noordwaarts is de frans-spaanse grens niet zo gek ver meer. we passeren in onze klim naar de grens het embalse de lanuza nabij hoz de jaca. eens de grens voorbij wacht al snel de col d'aubisque al is het aan de voet ervan even zoeken naar de eigenlijke klim. eddy merckx en lucien van impe gingen hier ooit als snelsten 1.709 meter hoog, ongetwijfeld luidkeels aangemoedigd door vele toeschouwers. maar vandaag, op een ochtend vroeg in de nog prille maand juni, heersen grazende viervoeters over de desolate top, nauwelijks opgeschrikt door een enkele passant.
dat is even anders op de flanken en de top van de gerenommeerde col du tourmalet. bezaaid met wielertoeristen is het voorzichtig afdalen geboden. te oordelen naar de veelal zwalpende renners die zich krampachtig een weg naar de 2.115 meter hoge top banen, gaat het om een groot(s) evenement waarbij vele niet of minder getrainde fietsers van meer ambitie dan fitheid getuigen ;-) later zal blijken dat het om het event "montée du géant du tourmalet" gaat. le géant du tourmalet is het reuze standbeeld (3 meter hoog; 350 kg zwaar) van een coureur op de top van de tourmalet. elk jaar wordt het standbeeld in de maand oktober van z'n sokkel gehaald om veilig beschut in de vallei te gaan overwinteren. jaarlijks maakt hij op de eerste zaterdag van juni vanop een truck de omgekeerde beweging: vanuit de vallei aan de voet van de tourmalet helemaal omhoog tot op de top, gevolgd door zo'n 1.200 fanatieke wielertoeristen.
de rust op de flanken van de col d'aspin is een verademing. net geen 1.500 meter hoog is deze col de kleinste van het vermaarde drieluik. maar in schoonheid moet de col d'aspin zeker niet onderdoen voor zijn hogere broers.
net middag en de hoge pyreneeëncols liggen achter ons. later die middag zullen we vanuit de omgeving van het piepkleine middeleeuwse stadje saint-lizier zien hoe dichte onweerswolken deze bergtoppen als een donkere sluier toedekken. wij blijven ook vandaag van regen gespaard en genieten na op een terras in saint-lizier, waar de mooie rit met een lokaal biertje wordt bezegeld ;-)
enkele sfeerbeelden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten