25 juli: Van Frankrijk over Italië weer naar Frankrijk door de Hautes Alpes

Vandaag trekken we van Briancon naar Rimplas; van Noord naar Zuid door de Hautes Alpes. We maken daarbij een ommetje naar Italië.

Col d’Izoard

Col d' Izoard

Zuidwaarts vanuit Briancon krijgen we bij wijze van stevig ontbijt onmiddellijk de Col d’Izoard voorgeschoteld. Deze schrik van menig wielertoerist is een prachtige col; loodzwaar voor wie op trappers de meer dan 15 km lange en steile klim vanuit Briancon naar boven moet – en zo mogelijk nog erger voor de moedige fietsers die vanuit Guillestre naar de bijna 20 zware kilometers verre top klimmen. Maar met de moto is de Izoard een feest: perfect wegdek, een arsenaal aan heerlijke haarspeldbochten en een omgeving die je constant aan het wankelen brengt: hou ik nu mijn vizier geconcentreerd op de weg of neem ik gulzig genietend de naakte schoonheid van de Natuurelementen om mij heen in mij op. Zoals bij alles in Het Leven komt het aan op het vinden van het juiste evenwicht … ;-)

Col d' Izoard

St. Véran

Als een kogel duiken we naar beneden richting Guillestre en de wat verderop gelegen col de Vars. Maar nog voor we Guillestre bereiken maken we een ommetje heen en weer St. Véran. St. Veran ligt helemaal aan het uiteinde van de Queyras; een klein dalgebied in de Hautes Alpes dat officieel is geregistrerd als Natuurgebeid.

Op een terrasje in St. Veran

Chateau de Queyras

Voor we St. Véran bereiken passeren we langs het imposante Chateau Queyras. St. Véran is de hoogst gelegen gemeente van Europa en het geheel verkeersvrije dorpje telt nog geen 300 inwoners. Het is een authentiek bewaard gebleven bergdorpje met een kerkje en klassieke houten Alpenhuisjes die tegen de steile bergwand zijn aangebouwd. De omgeving is er adembenemend; het lijkt of je halt houdt op het eindpunt van de Wereld waar de Tijd heel lang geleden werd stil gezet. Stil, nietig en sereen word je te midden van de imposante Natuurpracht die je omringt.

Fouillouse – Pont du Chatelet

op weg naar Fouillouse en de Pont du Chatelet

Pont de Chatelet

Na de stille pracht van St. Véran scheren we in het kielzog van drie Oostenrijkse motards richting Guillestre en zo over de Col de Vars. Na de afdaling maken we in St.Paul-sur-Ubaye opnieuw een kleien lus richting het piepklein dorpje Fouillouse. Om Fouillouse te bereiken moet je over de pont de Chatelet; een romaanse brug die meer dan 100 meter boven de door de bergen kabbelende Ubaye tussen twee rotsen werd opgetrokken.

De Ubaye onder de Pont du Chatelet 

Col de Lars/ Colle della Maddalena – Colle della Lombarda

van de Colle della Maddalena naar de Colle della Lombarda

Eigenzinnig als we zijn, kiezen we niet voor de klassieke hoogtekampioen Col de la Bonnette maar klimmen we Italië in via de Col de Lars die vanaf de top bij het binnenrijden van Italië (in de afdaling) Colle della Maddalena heet. Enkele tientallen kilometers verderop rijden we weer Zuid-West-waarts over de Colle della Lombarda terug naar frankrijk. En of we gelijk hebben: Italianen hebben blijkbaar een patent op mooie dingen: auto’s, mode, design en … bergen!  Zowel de Maddalena als de Lombarda zijn waanzinnig mooi en heerlijk om rijden. Hoewel ze onderling verschillen: de Maddalena is een haast kunstzinnige col met heerlijk gladgestreken asfalt en overzichtelijke (zelfs door wegsignalisatie) genummerde haarspeldbochten. Terwijl de Lombarda veel robuuster en rauwer is: de weg is bij momenten beangstigend eng, het wegdek ruw en grillig, en de Natuur waardoor het zich wild en onvoorspelbaar slingert al van een even ongepolijste, pure schoonheid. Deze korte Italiaanse passage was een feest in alle opzichten.

Vallei van de Tinée

Over de top van de Lombarda rij je Frankrijk weer in via het bekende olympische skioord Isola (2000). Van daaruit snij je door afgelegen natuurgebied de vallei van de Tinée in die we volgen tot in het piepkleine bergdorpje Rimplas. Hier houden we halt in een Bed & Breakfast gerund door een motard die op geen inspanning kijkt om ons te behagen. Hij serveert ons de Franse tegenhanger van Duvel. En hoewel we de trots der Belgische bieren nog steeds prefereren, valt dit biertje uitstekend in de smaak en is het na deze zware maar prachtige dag uiterst welgekomen.

Enkele sfeerbeelden