donderdag 25 juli 2013

24 juli: vanuit de Isere via Italië naar Briancon


De inktzwarte wolken die met het onweer van afgelopen avond en nacht gepaard gingen, lijken bij de nieuwe dageraad door de majesteuze bergen opgeslokt. Een zachtblauwe hemel dekt de Alpen uit de Savoye toe. Aangespoord door de innig mooie herinneringen aan de rit van gisteren kijken we nog enkele keren weemoedig om als we ons vanuit Seéz via kleine binnenwegen tussen hoge Alpentoppen een weg banen naar het nauwelijks enkele tientallen kilometers verderop gelegen Tignes.

Weemoedig achterom kijken ... - "ooit komen we hier nog terug"

Tignes is een piepklein bergdorpje dat de overgang van de Savoye naar de streek van de Isere inluidt. Het oorspronkelijke dorp werd indertijd letterlijk begraven onder een imposant Meer dat werd aangelegd voor stroomvoorziening. De stuwdam die het wassende water keurig binnen haar bedding houdt, is vooral bekend vanwege het 12.000 m2 grote fresco dat Hercules uitbeeldt.

Het imposante Lac de Tignes te midden de meest prachtige Alpen





fresco van Hercules @ Barrage de Tign

Vanuit Tignes dalen we af naar het aanpalende mondaine ski-oord Val d’Isere. We passeren deze commerciële smet op de natuurpracht die haar omringd en houden enkel halt voor een obligate tankbeurt. Onze motorbikes kunnen wat extra energiedrank gebruiken want pal na Val d’Isere doemt de machtig imposante Col d’ Iseran op. Steil omhoog slingerend tussen diepe afgronden aan de ene kant en hoge donkere rotsen aan de andere kant banen we ons een weg naar de 2.770 meter hoge top. De temperatuur daalt haast na elke haarspeldbocht en de lucht wordt alsmaar ijler. Boven dekken flarden sneeuw de dreigend donkere rotswanden toe en de temperatuur daalt tot 13,5°. We zijn ontroerd door zoveel schoonheid en proberen de nare gevolgen van de steeds ijler wordende lucht letterlijk en figuurlijk te behappen.

De imposante Col d' Iseran

 

Als een kogel neerwaarts bereiken we enkele tientallen kilometers verderop de voet van de Mont Cenis die de grens vormt tussen Frankrijk en Italië. Met alweer een Meer – het Lac de Cenis. De afdaling van de Mont Cenis brengt ons in Susa. 

Lac de Cenis



Lac de Cenis















Bij de briefing vanmorgen spraken we af de aanloop binnendoor naar Tignes wat in korten om ‘kuier-tijd’ te kopen in het lieflijke stadje Susa. De thermometer telt 34° graden als we Susa binnenrijden; het lijkt na de frisse passage over de top van de Col d’ Iseran alsof een loden zon zich onder onze helmen nestelt.






Pizza en spaghetti heet de bestelling op een zonovergoten terrasje; in Italië eten we immers pasta of pizza, principieel als we zijn. Maar we zoeken nog altijd naar de intelligente Italiaan die ons kan en wil uitleggen waarom we uitgerekend in Italië ons eerste Frans toilet aantreffen J J J



Susa ademt erfgoed. De sporen van het illustere verleden liggen hier voor het oprapen. We wandelen vanuit het centrum langs de restanten van eeuwenoude Romeinse muren tot bij het Romaanse Amfitheater en houden op onze terugweg halt bij de kathedraal voor een ijsje. Het is fijn toeven in Susa.

Vanuit Susa rijden we over de mooie S24 weer Westwaarts richting Frankrijk. De top van de Col de Montgenevre vormt de grensovergang en even verderop eindigen we in Briancon; het hoogst gelegen stadje van Frankrijk (+1.300 m). We duiken er nog de oude ommuurde binnenstad in voor een natje en een droogje. Zij het vrij laat want een van de Lorejasse had nog een noodzakelijke dissectie van de eigen bike in gedachten ;-)

Briancon hoort tot het departement Hautes-Alpes (Provence-Alpes-Cote d'Azur) - onze speeltuin voor morgen ;-)



Enkele sfeerbeelden:




























wanneer uw bike?

1 opmerking: