3 augustus: dwars door Aragon

heerlijk cruisen over de N211

Vandaag vertrekt het thuisfront per vliegtuig naar Torrevieja en dus komt het er voor ons op aan de helft van de afstand tussen Noord-Spanje en Zuidoost-Spanje te overbruggen. We vermijden autostrade en verkiezen de mooie nationale routes N211 en N420. Die laatste verlaten we enkele tientallen kilometers voor Teruel om via binnenwegen met een lus naar Albaraccin te rijden.

De nationale routes zijn mooi om rijden: brede wegen, perfect asfalt en weinig tot geen verkeer. Je rijdt door zeer divers maar steeds mooi landschap en je schiet aardig op zonder dat je daar moeilijke dingen voor moet doen; gewoon heerlijk ‘cruisen’ door het Spaanse binnenland. Zo rijden we probleemloos en vlot bijna 200 kilometer over de N211 van net voorbij Lleida tot Montalban. Geen Pyreneeën meer in dit midden- en zuidelijk gedeelte van Aragon maar de streek is mooi en divers en we genieten van elk uitzicht.

heerlijk cruisen over de N211

uitzichten van op de N211

uitzichten van op de N211

uitzichten van op de N211

Onderweg maken we een kleine zijsprong naar Motorland Aragon waar toevallig een treffen van oldtimers plaatsvindt; we komen er op onze doortocht langs de N211 honderden tegen.

voortdurend oldtimers on the road

uitzichten van op de N420

In Montalban ruilen we de N211 in voor de N420 die klimt naar een heuveltop die bezaaid is met windmolens. Dat blijkt niet toevallig want het waait hier dat het een lieve lust is. De stormwind neemt alsmaar toe en relax cruisen maakt plaats voor geconcentreerd de baan houden. Als we in het mooie stadje Alframba, op een rode rots gelegen, afdraaien naar een kleine slingerweg richting Santa Eulalia lijkt de wind aanvankelijk weg. We doorkruisen een oneindige open steppe. De kleuren veranderen om de haverklap: eerst rij je door rood landschap waar de hitte uit de grond omhoog kruipt; later variëren de kleuren van okergeel tot zacht oranje en bijwijlen lichtgrijs. De verzengende hitte blijft en het is naar adem happen. The worst is yet to come: in de laatste ettelijke kilometers rechte lijn naar Santa Eulalia steekt de mistral op semi-stormkracht opnieuw vol op de flank op. Het is constant tegensturen alsof je een eeuwig durende bocht naar links maakt om het midden te houden op een kaarsrecht weggetje. Er is hier geen vierkante centimeter schaduw, geen rotsen, heuvels, bomen, laat staan huizen om de woekerende kracht van de natuurelementen zonnewarmte (lees: ‘hitte’) en wind te temperen. We’re in Nomansland And There’s No Place To Hide…

de verzengend hete steppe in Zuid-Aragon

op weg naar Albarracin

In Santa Eulalia houden we halt. Eten vinden we niet maar in een lokale bar drinken we sloten water. Even verderop in Orihuela schuiven we aan tafel in het excellente Meson Santa Lucia. Gesterkt door spijs en drank vatten we het laatste stukje van onze rit aan: de brede bocht naar Albarracin. Aanvankelijk rijden we door de bossen die een welgekomen verfrissing bieden. Daarna is het weer klimmen en dalen tussen de rotsen waar om elke hoek de zon met een hamer schuilt. Gelukkig bereiken we vrij snel Albarracin, uitgeroepen tot mooiste dorpje van Spanje. Gelegen te midden van een rotsentapijt dat doet denken aan de Mallos Riglos die evenwel pas tijdens de laatste week van onze vakantie op het menu staan. Albarracin doet haar reputatie alle eer aan: lieflijk, gezellig, mooi enop en top charmant. Het is hier heerlijk toeven nadat we ons wat hebben opgefrist en de zon zich heeft teruggetrokken achter het schitterende rotsenlandschap. We hebben 350 kilometers achter de kiezen – nog 400 tot Torrevieja …

op weg naar Albarracin

het lieflijke Albarracin

 Enkele sfeerbeelden

heerlijk cruisen over de N211

uitzichten van op de N211

uitzichten van op de N211

uitzichten van op de N211

uitzichten van op de N420

uitzichten van op de N420

Orihuela

uitzichten van op de N420

op weg naar Albarracin

op weg naar Albarracin

op weg naar Albarracin

de verzengend hete steppe in Zuid-Aragon

de verzengend hete steppe in Zuid-Aragon

de verzengend hete steppe in Zuid-Aragon

de verzengend hete steppe in Zuid-Aragon

het lieflijke Albarracin

het lieflijke Albarracin

het lieflijke Albarracin