woensdag 31 juli 2013

30 juli: langs de Tarn - op naar Cirque de Navacelles

Vandaag belooft een van de allermooiste ritten te worden. Tenminste dat was de verwachting. En die is ten volle ingelost ...

Zicht over de Tarn vanaf het Point Sublime

Vanuit het lieflijke Ispagnac vertrekken we langs de Tarn die gedurende een groot deel van de dag onze 'leidraad' zal zijn. De omgeving is prachtig en het motorrijden een feest: aan de ene zijde kabbelt de Tarn vredig kronkelend terwijl aan onze andere zijde hoge uitgesleten rotsen imponerend en overweldigend ons flankeren. Bijwijlen steken de rotsen uit over de weg en her en der rij je letterlijk door een "natuurlijke tunnel" de rotsen door.

Het kleurenpallet is divers en geschakeerd: de rotsen zijn welig groen begroeid en etaleren zelf een kleurenschakering van grijs tot okergeel, bijwijlen tegen het oranje af. Zwiepend langs de Tarn met de steeds wisselende lichtinval van een alweer alomtegenwoordig zonnetje levert het geweldige beelden en beklijvende indrukken op. Man, man, man ... Wat is het hier M.O.O.I.





We passeren het Chateau de La Caze en de majesteuze Cirque de Baume. Vervolgens verlaten we heel even de Tarn voor een steile klim naar het Point Sublime van waar je een fantastisch overzicht hebt over dit overweldigend natuurfenomeen. Het levert beelden op waar we in volle bewondering even stil van worden.





De volgende keer als we de bedding van de Tarn verlaten, is het om de grotten van Dargilan op te zoeken. Een afdaling in de grotten levert ons de nodige afkoeling: het is er 10 graden.





Verderop worden we opnieuw geconfronteerd met de bijwijlen erbarmelijke staat van de Franse wegen. Door werken met alwéér veel grind en gruis op de weg zijn we genoodzaakt een geplande lus in te ruilen voor de 'klassieke' kronkelweg D48 richting Le Vigan. En dat is absoluut geen straf; de weg kronkelt in 1.001 bochten over de col de Minier, de col de la Broue en de col de la Sabliere. Verder Zuidwaarts richting onze eindbestemming sturen we nog de fantastische Gorges de la Vis door.






















Als je tot slot overtuigd raakt dat de betovering onmogelijk nog overtroffen kan worden, duik je het epische keteldal Cirque de Navacelles in. We logeren onderaan in dit wonder der natuur. Tot veel meer dan een terrasje en een korte wandeling tot de watervalletjes zijn we niet meer in staat. Maar dat hoeft ook niet; hier kan je intens genieten door in stilte om je heen te kijken.


Het epische keteldak Cirque de Navacelles






Enkele sfeerneelden







































1 opmerking: